Jouw  glimlach ragfijn gesponnen in zachte tederheid verdronken in je ogen vol weemoed  herboren vervuld van geluk eeuwig verlangen de woorden van liefde fluisterzacht met

Alles verloren Verloren gedachten verloren emoties verloren gevoelens verloren hoop verloren liefde… voorbij… geliefde levenslang gestorven doods verlangen… verlaten zonder hoop… Jan C. van der

Liefde Dromen bron voorbij de oevers rivier van tranen oceanen vol verdriet hemels verlangen naar jou… Jan C. van der Heide

Liefde Verstild betoverd onbegrensd verlangen, handen teer, fluweel strelende ogen fluisterzacht vol weemoed mijmerend,  vervlogen in de adem van  gedenken: ik houd van jou… geliefde

d’ Engelen in ‘t heelal tot JIJ ze aanroepen zal in het diepst van de nacht voor kracht alle dagen kan je er om vragen…

Al je geluk uit te dragen is niet mogelijk zal je je afvragen…? Verspreid wat warmte om je heen voor hen die dit niet zelf

Groen loof overal en om mij heen ik zet mij op een grote steen Groen mos zit er omheen, ik kijk omhoog naar de blauwe

Zacht gevoel van onvermogen, verteerd, onmachtig meevoelen… Troost in de vorm van een blik of gebaar of bloem… Maar dáár moet je het ècht mee

De nacht sluipt steeds zachtjes aan zonder geluid, fluwelig staat hij ineens voor m’n raam nacht vol van geheimen en beloften ik wil soms dat

Voorzichtig gaan hun voeten gebogen hun ruggen twee handen samen verstrengeld ze stralen zo veel liefde naar elkaar twee oude mensen. Anna van der Heide